Bij enkel glas zal de vochtige warme lucht binnenshuis aan het glas afkoelen en als de temperatuur daalt tot onder het dauwpunt zal condensatie op de ruit optreden. Het glas geleidt de warmte door naar buiten.

Bij dubbel glas wordt de ruit dubbel uitgevoerd zodat een tussenruimte, spouw genoemd, ontstaat met daarin droge lucht of een inert gas.

Omdat lucht een hoge warmteweerstand heeft, wordt er minder warmte doorgegeven. De lucht in de tussenruimte – de spouw – moet zo droog mogelijk zijn, omdat anders condensatie zou optreden. Dit kan men merken aan een wazige schijn in de ruit of soms zelfs water beneden in de ruit.

  1. glas
  2. (lucht)spouw
  3. coating
  4. afdichting
  5. vochtabsorberend materiaal
  6. afdichting
dubbel glas

Warmtetransport door de luchtlaag gebeurt door convectie (het circuleren van de lucht binnenin het dubbel glas) en straling.

Door het gebruik van zwaardere (edel)gassen wordt de warmteoverdracht door convectie verminderd. Ook kan het glas drievoudig zijn uitgevoerd met twee luchtlagen (bij één dikke luchtlaag zou te veel circulatie van de lucht optreden)

hoogrendementsglas

Tegenwoordig wordt dubbel glas gemaakt door tussen de glasbladen een holle metalen (aluminium) buis aan te brengen met een dubbele kitafdichting als verbinding tussen de glasplaten. De binnenste kitlaag is butyl. Dit is een sterk hechtende plastische kit die de ruiten en de afstandhouder bij elkaar houdt. Deze kit is UV-bestendig. De afdichtingskit bestaat uit polysulfide of polyurethaan en heeft als doel de ruit waterdampdicht te maken, maar is niet UV-bestendig en moet dus altijd goed beschermd worden tegen zoninstraling. De afstandhouder is gevuld met een droogmiddel (moleculairzeef of silicagel) die de waterdamp uit de spouw moet absorberen. Is dit droogmiddel verzadigd met vocht, dan is de ruit ‘lek’ en gaat hij aan de spouwzijde beslaan. De ruit kan nu niet meer gerepareerd worden en moet vervangen worden.

Menu